ankara ankara duy sesimizi

Uzun zaman sonra hafta sonu Ahu ile birlikte Ankara'ya gittik. Ne zamandır gidelim gidelim diye düşünürken yok annemin taşınması yok başka bişi diye diye gidememiştik bir türlü.
Aslında Nisan falan gibi gitmek lazım, havalar öyle sıcak olarak abarmadan.
Açıkcası hava öyle bir sıcaktı ki kavrulduk, eridik bittik desem yeridir.
neyse pek de keyifli bir gezi oldu, gayet de memnun döndük geriye...




Aslında benim için çocukluğumun geçmesi sebebiyle Ankara'nın ayrı bir anlamı var. Şurada bu vardı, şurada bu oturuyordu, falan diye diye Ahu'nun başının etini yedim. Bir taraftan da geçmiş güzel günleri hatırlayarak kederlendim. Geçen yıllara üzüldüm, bir taraftan da şimdi bu güzel anları eşimle birlikte yaşayabildiğimiz için de mutlu oldum.

bugün aklıma gelenler bunlar şimdilik.
olmadı yarın da yazarım diyecem ama yarın 19 Mayıs, tatil, artık Çarşambaya Ankara maceralarına devam.